Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2020

M. Heidegger: Το Είναι (μας) και η αλήθεια



 

Martin Heidegger

1889-1976

 

 H φιλοσοφία του Χάιντεγκερ μετά τη “στροφή

 

§1. Στο πρώτο κύριο έργο του: Είναι και Χρόνος ο Χάιντεγκερ επιχείρησε να αναζητήσει το νόημα του Είναι, εκκινώντας από την κατανόηση του Dasein. Στην επόμενη φάση της σκέψης του, σ’ αυτή δηλ. που ακολουθεί μετά το Είναι και Χρόνος, ο φιλόσοφος πιστεύει πως το Dasein μπορεί να συλληφθεί στην πληρότητά του μόνο, όταν λαμβάνουμε ως αφετηρία μια ολοκληρωμένη κατανόηση του Είναι. Πρόκειται για την περίφημη “στροφή” της σκέψης του, την οποία ο ίδιος κατανοεί ως μια τροπή και τη σχετίζει με «τη θεμελιώδη εμπειρία της λήθης του Είναι». Αυτή η “στροφή” πραγματοποιείται χρονικά περίπου με το δοκίμιό του: «Η διδασκαλία του Πλάτωνος για την αλήθεια»[1]. Τα πρώτα βήματα προς αυτή τη στροφή αρχίζουν να γίνονται ορατά με το δοκίμιό του: Περί της ουσίας της αλήθειαςΚαθ’ όλη την ύστερη περίοδο της  σκέψης του αυξάνει ραγδαία τόσο η θεματοποίηση κλασικών ερωτημάτων της μεταφυσικής όσο και μια βίαιη απόρριψη του μεταφυσικού φιλοσοφείν της παράδοσης, ιδιαίτερα από τον Πλάτωνα και ύστερα μέχρι και τη νεωτερική φιλοσοφία.   

Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2020

Fr. Nietzsche: η φιλοσοφία των Ελλήνων χτες και σήμερα

 



Φρίντριχ Νίτσε

1844-1900

 

Γιατί οι Έλληνες;

                                            

                                                                 §1

 

Ο Νίτσε είναι εκείνος ο στοχαστής της ευρωπαϊκής φιλοσοφίας, που στην αρχαία ελληνική φιλοσοφία, με έμφαση στους Προσωκρατικούς, έχει αναζητήσει την πηγή της σκέψης του, αλλά και τη βάση της αντιπαράθεσής του με τη δυτική μεταφυσική. Αυτό σημαίνει ότι το ενδιαφέρον του για τη συγκεκριμένη φιλοσοφία είναι διαρκές και έντονο. Απέναντι στη δίνη, αλλά και την οδύνη του σύγχρονου χαοτικού πνευματικού μας πολιτισμού ο Νίτσε επιχείρησε να ορθώσει έναν αυθεντικά ριζοσπαστικό, εν πολλοίς αφοριστικό και πάντοτε παραγωγικό λόγο. Αυτός ο λόγος εισέρχεται στη ζωή μας σήμερα ως μια ακαταμάχητη αναδιάταξη του αρχαίου ελληνικού λόγου υπό τη μορφή της πιο επίκαιρης πολεμικής σκέψης. Η αναγκαιότητα μιας τέτοιας σκέψης προκύπτει από το γεγονός ότι ο σημερινός άνθρωπος βιώνει, όσο κανένας άλλος προγενέστερός του, την απόλυτη διάλυση αρχών, αξιών, κανόνων ζωής, επιθυμητών επιλογών κ.λπ. Είναι ένας ηττημένος ψυχικά, υπαρκτικά, κοινωνικά και πολιτικά άνθρωπος με δυο μόνο δυνατότητες μπροστά του: