Martin Heidegger
1889-1976
§1. Στο πρώτο κύριο έργο του: Είναι και Χρόνος ο Χάιντεγκερ επιχείρησε να αναζητήσει το νόημα του Είναι, εκκινώντας από την κατανόηση του Dasein. Στην επόμενη φάση της σκέψης του, σ’ αυτή δηλ. που ακολουθεί μετά το Είναι και Χρόνος, ο φιλόσοφος πιστεύει πως το Dasein μπορεί να συλληφθεί στην πληρότητά του μόνο, όταν λαμβάνουμε ως αφετηρία μια ολοκληρωμένη κατανόηση του Είναι. Πρόκειται για την περίφημη “στροφή” της σκέψης του, την οποία ο ίδιος κατανοεί ως μια τροπή και τη σχετίζει με «τη θεμελιώδη εμπειρία της λήθης του Είναι». Αυτή η “στροφή” πραγματοποιείται χρονικά περίπου με το δοκίμιό του: «Η διδασκαλία του Πλάτωνος για την αλήθεια»[1]. Τα πρώτα βήματα προς αυτή τη στροφή αρχίζουν να γίνονται ορατά με το δοκίμιό του: Περί της ουσίας της αλήθειας. Καθ’ όλη την ύστερη περίοδο της σκέψης του αυξάνει ραγδαία τόσο η θεματοποίηση κλασικών ερωτημάτων της μεταφυσικής όσο και μια βίαιη απόρριψη του μεταφυσικού φιλοσοφείν της παράδοσης, ιδιαίτερα από τον Πλάτωνα και ύστερα μέχρι και τη νεωτερική φιλοσοφία.