1889–1976
Ο Σωκράτης και το ανθρώπινο Dasein
§1
Εισαγωγικές παρατηρήσεις
Στις παραδόσεις του στο
Μάρμπουργκ (Marburg)
–θερινό εξάμηνο 1926– ο Χάιντεγκερ εγκαινιάζει μια συνομιλία με
την αρχαία ελληνική φιλοσοφία: από τις στοχαστικές της πρωταρχές μέχρι
και τη φιλοσοφία του Αριστοτέλη. Αν και δεν στοχεύει σε κάποια συστηματική
πραγμάτευση παρά μόνο περιορίζεται σε μια επισκόπηση προγραμματικού χαρακτήρα
και στην ανάδειξη βασικών αρχών της ως άνω φιλοσοφίας, εν τούτοις μας γνωρίζει
με μια βαθυστόχαστη ερμηνευτική πράξη, με δεδομένο και το γεγονός ότι εκείνη
την περίοδο επιστρατεύει όλη τη δυναμική της σκέψης του στην οριστική σύνταξη
του μνημειώδους έργου του: Sein und Zeit [=Είναι
και Χρόνος]. Κατά συνέπεια, όλες οι ερμηνευτικές απόπειρες κινούνται κάτω από
τον αστερισμό αυτού του έργου. Έτσι, ο Χάιντεγκερ συνδέει την περιδιάβασή του
στην ιστορία της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας με το ιστορικό πνεύμα, κατά
κάποιο τρόπο, της φιλοσοφικής κατανόησης του Είναι και Χρόνος.
Ενδιαφέρεται να σκεφτεί ξανά και ξανά την κρίσιμη απαρχή της δυτικής
φιλοσοφίας,