Σάββατο 23 Μαρτίου 2019

Πλάτων: περί της φιλοσοφίας του Έρωτος





ΠΛΑΤΩΝ


Φιλία και Έρως:
Μια εσωτερική-διαλεκτική σχέση

§1

     Ι. Φιλία και Έρως συγκροτούν στη σκέψη του Πλάτωνος μια ενιαία ολότητα με ορισμένες εσωτερικές διαφοροποιήσεις τους, οι οποίες (διαφοροποιήσεις) εμφανίζονται με τη μορφή ποιοτικών κλιμακώσεων της έννοιας της Φιλο-σοφίας, της φιλίας της σοφίας, και πιο ειδικά του φιλοσοφικού έρωτος με την στενότερη αλλά και την ευρύτερη έννοια. Ήδη στο σχετικά πρώιμο έργο του Λύσις, ο κορυφαίος Έλληνας διαλεκτικός εγκαινιάζει ουσιαστικά τη φιλοσοφική του ενασχόληση με την έννοια της φιλίας, που δεν την αντιμετωπίζει ως υποχρεωτικά κάτι άλλο από την έννοια του έρωτος, και με την οικοδόμηση των φιλικών σχέσεων στη βάση της φιλο-σοφίας. Κάθε σχέση φιλίας προϋποθέτει τον ανα-στοχασμό γύρω από την έννοια φίλος. Γράφει, μεταξύ άλλων, ο Πλάτων δια στόματος Σωκράτη:

Πέμπτη 14 Μαρτίου 2019

Carl Schmitt: η πολιτική έννοια: φίλου & εχθρού





Καρλ Σμιτ
1888-1985


Το Πολιτικό: αντίθεση φίλου και εχθρού

§1

     Ο Καρλ Σμιτ είναι ένας από τους πιο σημαντικούς αλλά και όχι λιγότερο αμφιλεγόμενους Γερμανούς διανοητές του 20ου αιώνα. Σήμερα λογίζεται ως ένας από τους κλασικούς της φιλοσοφικο-πολιτικής σκέψης. Οι ιδέες του διακρίνονται για τη μοναδική τους σαφήνεια και συλλαμβάνουν με ασύλληπτη διεισδυτικότητα την κρίση της δεκαετίας του 1920 και εντεύθεν. Πρόκειται για μια καθολική και εκρηκτική κρίση, βασικά χαρακτηριστικά της οποίας επανέρχονται, με τις σύγχρονες αναλογίες, στην παρούσα οδυνηρή περίοδο καθολικής κρίσης. Η θεμελιώδης αντίθεση του Πολιτικού ενυπάρχει, στην υπαρξιακή της σύσταση, ως αντίθεση ή αντιπαράθεση φίλου και εχθρού. Ετούτη η σύλληψη τινάζει στον αέρα όλες τις κανονιστικές θεμελιώσεις των σύγχρονων κοινωνιών, που συντηρούν το σάπιο και διεφθαρμένο των τελευταίων, συγκαλύπτοντάς το.

Δευτέρα 4 Μαρτίου 2019

Ηράκλειτος: Ενότητα των αντιθέτων και ο κόσμος





Ηράκλειτος ο Εφέσιος
                                        
                                        

Β 64: τ δ πάντα οακίζει Κεραυνός, τουτέστι κατευθύνει, κεραυνν τ πρ λέγων τ αώνιον. Λέγει δ κα φρόνιμον τοτο εναι τ πρ κα τς διοικήσεως τν λων ατιον·

Τα πάντα κυβερνά ο Κεραυνός, δηλαδή τα κατευθύνει, ονομάζοντας κεραυνό το πυρ το αιώνιο. Επί πλέον λέει ότι αυτό το πυρ διαθέτει φρόνηση και είναι η αιτία της διακυβέρνησης του σύμπαντος κόσμου.