ΣΟΦΟΚΛΗΣ
497-406 π.Χ.
Οιδίπους επί Κολονώ:
Η εμπειρία της ζωής και
το καλό του θανάτου
§1
Ι. Είναι κοινός τόπος πως η αρχαία ελληνική τραγωδία διακρίνεται για ένα ειδικό είδος σοφίας, το οποίο συνήθως εκδηλώνεται με ισχυρές, διεισδυτικές ανα-γνώσεις της ανθρώπινης ύπαρξης και με συναρπαστικές αφηγήσεις, που συμπυκνώνουν τα βαθύτερα νοήματα αυτών των ανα-γνώσεων και έτσι παρέχουν ένα πολύ γόνιμο έδαφος για φιλοσοφικές διερευνήσεις γύρω από τη στάση ζωής του ανθρώπου και αντιστοίχως την ύπαρξή του. Σημαντικό ρόλο στην τραγική σοφία της τραγωδίας ως τέτοιας παίζει ο χορός, καθώς διευρύνει, κατά κανόνα, το φιλοσοφικό νόημα της ύπαρξης σε μια κοσμική προοπτική. Όπως λέει και ο Αριστοτέλης στην Ποιητική του, ο χορός στον Σοφοκλή αποτελεί έναν ακόμη ηθοποιό και είναι μέρος με αξιοσημείωτη συμμετοχή στη συνολική δράση.