Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010

ΠΡΟΣ ΜΙΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΟΔΟ

Πλάτων: από τη φύση υπάρχει μια φιλοσοφική κλίση μέσα στην ψυχή του ανθρώπου.

Σχόλιο: ενάσκηση της ορθής φιλοσοφιάς σημαίνει αντί-σταση σε όλες τις διαστρεβλώσεις και κυρίως σε εκείνες των ιδεολογικο-πολιτικών φενακισαμών, που διαστρέφουν κάθε όψη της κοινωνικής και πολιτικής ζωής.

Hegel:

  • Η ανάγκη για φιλοσοφία ανακύπτει όταν από τη ζωή των ανθρώπων εξαφανίζεται η δύναμη της ενοποίησης, οι δε αντιθέσεις έχουν χάσει τη ζωντανή τους σχέση και αλληλεπίδραση και αποκτούν αυτονομία.

  • Στη σχέση του προς τον κοινό νου ο κόσμος της φιλοσοφίας, καθεαυτόν και διεαυτόν, είναι ένας ανεστραμμένος κόσμος. Ο Αλέξανδρος, έχοντας ακούσει πως ο δάσκαλός του δημοσίευε γραπτά για τη φιλοσοφία του,  του έγραψε από τα βάθη της Ασίας  πως  δεν θα έπρεπε να δημοσιοποιήσει [=να καταστήσει κτήμα του όχλου] ό,τι από κοινού είχαν φιλοσοφήσει. Τότε ο Αριστοτέλης υπεράσπισε τον εαυτό του, λέγοντας ότι η φιλοσοφία του ήταν και επίσης δεν ήταν δημοσιευμένη. Κατά τον ίδιο τρόπο πρέπει [τώρα] η φιλοσοφία να αναγνωρίσει βεβαίως τη δυνατότητα στο λαό να ανυψώνεται προς αυτήν, ενώ η ίδια δεν πρέπει να πέφτει στο επίπεδο του λαού.

  • Η φιλοσοφία είναι μόνο μία και μπορεί να είναι μόνο μία· και τούτο γιατί ο Λόγος είναι μόνο ένας. Και όπως ακριβώς δεν μπορούν να υπάρχουν διαφόρων ειδών Λόγοι,  έτσι επίσης δεν μπορεί ανάμεσα στο Λόγο και την αυτογνωσία του να υψωθεί ένας τοίχος, με τη βοήθεια του οποίου η αυτογνωσία του θα μπορούσε να γίνει ουσιαστικά διακριτή από την εμφάνισή της. Πράγματι, ο Λόγος, όταν εξετάζεται απόλυτα και γίνεται αντικείμενο του ίδιου του εαυτού του μέσα στην πράξη αυτογνωσίας του, άρα όταν γίνεται φιλοσοφία,  και τότε πάλι είναι ακριβώς ένα και το αυτό πράγμα και ως εκ τούτου ολοσχερώς το ίδιο.