ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΒΟΥΛΗΣΗΣ
1. Ο άνθρωπος δεν πρέπει να ασχολείται ασυλλόγιστα με πράγματα που δεν του ταιριάζουν:
«Σκέψου, άνθρωπε, πόσο πουλάς τη βούλησή σου. Αν δεν μπορείς να κάνεις τίποτα άλλο, μην την πουλήσεις φτηνά. […] Τι νομίζεις λοιπόν; Πρέπει να πάψω να προσπαθώ; Σε καμιά περίπτωση. Ο Επίκτητος δεν θα γίνει καλύτερος από τον Σωκράτη. Μου φτάνει μόνο να μη γίνω χειρότερος. Ούτε Μίλωνας θα γίνω βέβαια, αλλά παρ’ όλα αυτά δεν παραμελώ το σώμα μου. Ούτε Κροίσος, κι όμως δεν παραμελώ την περιουσία μου. Ούτε, με λίγα λόγια, σταματάμε να προσπαθούμε για κάτι άλλο, απογοητευμένοι που δεν μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι».
2. Πώς μπορεί ο άνθρωπος να αξιοποιεί τη βούλησή του για να προοδεύει;
«Αυτός που προοδεύει, έχει μάθει από τους φιλοσόφους ότι η επιθυμία έχει να κάνει με τα καλά, ενώ η αποστροφή με τα κακά πράγματα. Επίσης έχει μάθει ότι η ευτυχία και η απάθεια επικρατούν μόνο στον άνθρωπο που εξασφαλίζει τα πράγματα που επιθυμεί και δεν καταλήγει στα πράγματα που αποστρέφεται. […] Αποστρέφεται μόνο τα πράγματα που εξαρτώνται από τη βούλησή του».
3. Η πρόοδος αναζητείται στην αρετή
«Ποιο είναι το έργο της αρετής; Η ευτυχία. Πού βρίσκεται η πρόοδος; Εκεί που βρίσκεται το έργο σου. Και πού είναι το έργο σου; Στην επιθυμία και στην αποστροφή, για να μην αποτυχαίνεις και κάνεις αυτά που αποστρέφεσαι· στις επιλογές και στις απαρνήσεις, για να μη σφάλλεις· στην εκφορά της γνώμης και στη συγκράτησή της, για να μην εξαπατάσαι. […] Γιατί αν προσπαθείς, ενώ τρέμεις και θλίβεσαι, να μην είσαι έρμαιο της τύχης, πώς τάχα θα προοδεύσεις;».
